Bakışları masum ancak bir kadar savunmacı… Kürkü deseniz şahane bir pelüş… Oyunca gibi duran bu harika köpeğin cinsi Akita. Akita inu ya da Japon Akita olarak bilinir. Japon türlerinin en büyük ve en bilinen köpeğidir. Orta Çağ’da dövüş köpeği olarak yetiştirildi. 1800’lü yıllarda birkaç eski Japon türünün yenilenmesi için üretildi. Az sonra paylaşacağımız hüzünlü hikâye Akita’ların Japonya’da ne bu kadar popüler olduğunu gözler önüne serecek. Öyle ki bu tür Japon anıtı olarak ilan edildi ve 1918 yılında Akita İnu Hazankai Derneği kuruldu. 1937 yılında Hellen Keller’in rehber köpeği olarak Amerika’ya giden ilk Akita cinsi köpek oldu bu arada. 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Japonya’ya bu savaş amaçlı giden askerler dönerken yanlarında Akita getirdikleri için zamanla Amerika’da bu tür yayıldı ve meşhur oldu. Ancak bu popülerliğin başka bir hikayesi var ki bu Akita’ların içinde en ünlüsüdür; Haçiko…

Haçiko’nun hikayesi

1925 yılında Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan Prof. Dr. Hidesabura Ueno kendine bir akita edindi. Profesör bu beyaz ve safkan akita cinsi köpeğe sekiz tane anlamına gelen Hachiko adını verdi. Profesör her sabah üniversiteye gitmek için evden çıkar ve istasyona yürürdü. Bu sırada Haçiko da ona eşlik ederdi. Profesör okuldan dönene kadar Haçiko sokaklarda gezer, dolaşırdı. Sonra saat tam 15:00’da sahibini karşılamaya istasyona giderdi. Gel zaman git zaman uzunca bir süre bu iki can yoldaşının hikayesi böyle sürüp gitti ta ki o güne kadar. Bir gün profesör kalp krizi geçirdi ve hayatını kaybetti. Haçiko ise onu yine karşılamaya gitti. İlk gün bekledi… İkinci gün bekledi… Üçüncü gün bekledi ancak ne gelen vardı ne giden. Profesörün ölümünden sonra tam 9 yıl bu böyle devam etti. Her gün saat 15:00’da sahibini karşılamak için istasyona gitti. Durumu fark eden istasyon yetkilileri artık onu bir nevi sahiplenmişti; yemek veriyor, seviyordu. Bir süre sonra Haçiko da vefat etti. Ancak gerek sahibine bağlılığı gerek sevecenliği ile Japon halkı tarafından çok sevildi. Ölümünden sonra içi dolduruldu ve müzede sergilendi. Seneler sonra 1948 yılında savaş bitip ülke toparlanmaya başlamıştı. Japonların gönlünde hala yerini koruyan vefakâr köpek Haçiko unutulmamıştı. Shibuya istasyonunun önüne bir Haçiko heykeli dikildi ve o günden beri Tokyo’nun en yoğun buluşma noktası burası oldu. Akita cinsi Haçiko için ilerleyen yıllarda Hollywood filmi çekildi ve bu filmde profesör rolunu Richard Gere oynadı. Bugün Haçiko’nun heykeli o tren istasyonunda hala dururken, her yıl onuruna tören düzenlenir.

Akita cinsinin fiziksel özellikleri

Küçük gözleri üçgen şeklindedir. Kafatası düzdür ve sırtı yassıdır. Kulakları köşeli, küçük ve diktir. Kalın bir kuyruğa sahiptir. Kuyruğu kıvrımlı ve büyüktür. Geniş ayakları sayesinde iyi bir yüzücüdür. Biçimli bir vücudu vardır, bu onu diğer ırklardan daha ilk bakışta ayırır. Güçlü kaslara ve kısa bir çeneye sahiptir. Kalın ve ince olmak üzere iki kat ve oldukça yoğun bir tüy yapısı vardır. Bu tüyler su geçirmez ve onu sıcak ve soğuk ortamdan korur. Akita’nın renkleri genelde beyazdır. En çok tercih edilen renk beyaz olsa da kırmızı, açık kahve tonları, benekli ya da çizgili olan türleri de görülebilir.

Akita karakter özellikleri

Yukarıdaki hikâyeden de anlaşılacağı üzere son derece sadık bir köpektir. Sakin olmasına rağmen bazen başına buyruk olabilir. Ailesine karşı dikkatli ve sevecendir. Akıllı ve zeki bir köpektir. Cesaret onun adeta göbek adıdır. Önemli bir konu şu ki başka hayvanlarla iç içe olmaktan pek hoşlanmazlar. Yani eğer küçüklükten alışık değilse başka hayvanlara karşı saldırgan olabilir. Bu etki konu çocuklar olunca bir anda yerini sevecenliğe bırakır. Çocuklarla iyi anlaşır. Kendilerine ait bir alanı olmalıdır, konforlu alanlarını severler. Yabancılardan pek haz etmezler ancak saldırgan da değildirler. Akita diğer köpeklerle iyi anlaşamaz yani eğer evde başka bir köpeğiniz daha varsa anlaşamayabilir. Küçük yaşlardan itibaren sosyalleştirmenizde yarar var. Eğer uygun şekilde sosyalleşmezse veya kötü muamele görürse agresifleşebilir. Eğer daha önce bir köpek beslemediyseniz, ilk besleme için Akita uygun bir seçim olmayabilir. Güçlü avlanma iç güdüleri vardır. Sakin, atak, akıllı ve iyi bir gözlemcidir aynı zamanda. Sessiz ve ağırbaşlı gibi durabilirler ancak o sessizliğin altında pür dikkat çalışan bir beyin vardır. Çok nadir havlarlar. Toplam yaşam süreleri 10 ila 12 yıldır.

Akita bakımı

Ölü tüylerden kurtulmak için haftada en az bir kez fırçalanması önerilir. Akita’nın tüy dökme mevsimi geldiğinde metal dişli tarak ile tımar edilmeli. Tüylerin doğal yapısını kaybetmemesi için deri yumuşakça yıkanmalı ve bunun için de özel şampuanlar kullanılmalı. Çok sık yıkanmaya gerek duymaz. Ayağının üzerindeki tüyler ara sıra kırılabilir. Akita insanlarla vakit geçirdikçe kendini iyi hisseder. Her zaman sahibi ile birlikte olmak ister. Günlük ortalama 20 dakikalık bir yürüyüş ona yetecektir. Açık havada olmaktan hoşlanırlar. Apartmanda beslemek için uygun bir köpek değildir. Bu arada şunu da belirtmek gerekir ki Akita çok tüy döker. Bu nedenle tel fırça ile sık sık temizlenmesi önerilir. Mecbur kalmadıkça yıkamamanız da önerilir çünkü yıkamak üzerine bulunan su geçirmez tabakaya zarar verir. Ortalama yılda 2 kez yoğun olarak tüy dökerler.

Akita’da sık rastlanan hastalıklar

Av köpeği, dövüş köpeği, kızak köpeği, Polis ve asker köpeği olarak kullanılır. Temelde güçlü bir köpektir ancak her ırkta olduğu gibi Akita’da da bazı sağlık problemleri görülebilir. Bunların başında deri hastalıkları gelir. Hassas bir deriye sahiptir, sırtındaki kürke rağmen. Bu nedenle özel şampuanlarla yıkanmalıdır. Ayrıca kan bozukluğu, göz hastalıkları gibi sorunlarla da karşılaşabilir. Kalça displazisi ve diz hastalıklarına da yakalanma eğilimi gösterebilirler.